خوارزمي در مناقب مي نويسد: قبل از عقد علي عليه السلام و حضرت فاطمه عليها السلام در زمين، جبرئيل خدمت پيامبر رسيد و عرض کرد: خداوند، تو وزير و

دامادي اختيار فرمود (اراده کرده) دخترت فاطمه را به عقد او در آورد. پيغمبر عليه السلام پرسيد او کيست؟ عرض کرد: پسر عم تو در نسب و برادر تو در دنيا. نامش علي بن ابيطالب است. سپس جبرئيل عرض کرد: يا رسول الله! خداوند امر فرمود: بهشت را زينت کنند، درختان آن ميوه آورند و حوريان بهشتي جمال خود را به زيورها آرايش نمايند ملائکه در حوالي بيت المعمور جمع شدند و منبري از نور که آدم در روز عرض اسماء بر آن بالا رفت نصب نموند. آنگاه جبرئيل گفت: بر من چنين وحي شد: من عقد بستم نيزک خود فاطمه را به علي بن ابيطالب و تو نيز براي ملائکه عقد نکاح را بخوان. من عقد نکاح را بر فراز منبر نور خواندم و ملائکه را شاهد اين ازدواج گرفتم. پس از اتمام عقد، به درخت طوبي امر شد که ميوه خود را بر ملائکه نثار کند. او با حرکتي ميوه هايش را ريخت و ملائکه و حورالعين از آن جمع نموده و از اين نصيب به خود افتخار کردند. من (جبرئيل) اينک ماءمور شدم که به تو ابلاغ کنم تا در زمين نيز عقد ازدواج ميان آن دور را منعقد گراني [2] .